Een onvergetelijke & geslaagde studiereis

Daruma met beide ogen ingekleurd in mijn shiatsupraktijk

Ik ben aangekomen bij mijn laatste blogartikel van mijn studiereis. Het was een studiereis met een volgeladen programma waar we van het ene hoogtepunt naar het andere gingen. Bijgevolg werd het een grote uitdaging om elke dag mijn vele indrukken in één enkel artikel te verwerken. Niet alle zaken heb ik hierbij aan bod kunnen laten komen maar het voordeel is dat ik natuurlijk nog veel te vertellen heb wanneer we elkaar in levende lijve ontmoeten.

De blog is er gekomen op verzoek maar al gauw werd het voor mezelf alvast ook een middel om (quasi) dagelijks de rode draad van de dag vast te leggen. Samen met de foto’s zal dit zeker en vast als geheugensteun dienen om de vele plaatsen, activiteiten en gebeurtenissen opnieuw op te roepen.

Een reisgenote vroeg me op het einde van de reis welke zaken ik zou veranderen na mijn thuiskomst. Ik had niet direct een pasklaar antwoord op deze interessante vraag. De leerpunten gingen zodanig breed en diep dat het de nodige tijd zal vergen om alles te laten indalen. Maar het staat vast dat de aldaar opgedane ervaringen tot onvermijdelijke transformaties zal leiden (en waarschijnlijk reeds begonnen zijn).

Een belangrijk punt binnen de Daoistische- en Zen traditie is het directe ‘ervaren’. Studie is belangrijk maar ‘ervaren’ is het ware leren en groeien. In deze oude tradities bestaat de overtuiging dat woorden beperkingen met zich meebrengen wanneer men bepaalde concepten wenst te beschrijven en deze alsdusdanig daardoor gaat begrenzen. Om dit op te lossen gaat men deze vaak omschrijven als wat het ‘niet’ is om zo het denkkader volledig open te houden.

Zo ook is het, om het traditioneel Japans denken te leren, zeer zinvol om ter plaatse met een open geest de cultuur te ervaren. Het is een cultuur die zeer gelaagd is en zich dus ook moeilijk in woorden laat omschrijven.

Een belangrijk aspect hierbij in het Daoistisch denken en Zen is het begrip ‘leegte’. In beide tradities worden deze gebruikt maar kennen ze elk een andere invulling. Maar beiden vind je zeer sterk terug in verschillende aspecten binnen de Japanse cultuur. Tijdens de reis was een centraal thema de Japanse tuinen die je kan beschouwen als een kunstvorm en welke eveneens een prachtige uiting is van het Japans denken, gevuld met symboliek die diep geworteld is in de Daoistische- en Zen traditie. De tuinen ‘ervaren’ heeft inzicht in deze denkconcepten die door hun vorm en symboliek tot leven wordt gebracht. Ook in de shiatsu beoefening is het begrip ‘leegte’ van beide tradities een belangrijk aspect alsook andere concepten die sterk verbonden zijn met de Daoistische- en Zentraditie. De beoefening kan ontplooit worden tot een kunst die het denken voorbij gaat en gekenmerkt wordt door natuurlijke spontaniteit. Je zou het een intuïtief handelen kunnen noemen in de zin dat het een egoloos handelen (mushin of lege geest: wordt in de psychologie ook de ‘flow state’ genoemd) wordt waarbij de gepaste eigengemaakte kennis en technieken op het juiste moment ten tonele komen.

Ik mag besluiten dat deze studiereis een zeer geslaagde verdere vervolmaking is van mijn ‘weg’ en dat mijn initiële wens meer dan vervuld werd. Daarom werd dan, zoals de traditie dit vraagt, het tweede oog van Daruma deskundig ingekleurd door mijn dochter Hana.

Als afsluiter wens ik nadrukkelijk mijn lieve echtgenote, Keet, van ganse harte te bedanken voor haar jarenlange onvoorwaardelijke steun en

liefde die me toelaat me ten volle verder te ontplooien en mijn ‘weg’ te bewandelen. Ook voor deze studiereis kon ik onze dochters met een gerust hart in haar zorgzame handen achterlaten.