Van de eenvoud naar de schittering en verfijnde geuren

De wereldberoemde karesansui in Ryoan-Ji

Vandaag zetten we onze ontdekkingstocht verder in Kyoto en dit terug per fiets. Onze eerste bestemming is Ryoan-ji met de bekendste zentuin ter wereld. Het is een Karesansui (droogtuin) met 15 rotsen erin maar waarvan er maar telkens 14 zichtbaar zijn ongeacht jouw plaats vanwaar je de tuin bekijkt. De tuin werd aangelegd in de 15de eeuw maar zijn maker noch zijn betekenis zijn niet volledig duidelijk. Vlakbij heb je ook de bekende tsukubai met hetzelfde opschrift als mijn exemplaar thuis (zie mijn eerste artikel in deze blog).

Het volgende bezoek was Kinkaji-Ji wat vooral gekend is onder de naam ‘Het gouden plavioen’. Letterlijk een schitterende gebouw want het is volledig met bladgoud bedekt. Het is omgeven door een mooie kleurrijke tuin en een vijver die het gebouw prachtig weerkaatst.

Daarna hebben we Shoyeido bezocht, een drie eeuwenoude familiezaak die zeer verfijnde wierook maakt volgens de Japanse traditie. We kregen een rondleiding en zagen hoe dit geproduceerd wordt. Dit ging gepaard met een uiteenzetting van de verschillende grondstoffen en de verschillende soorten wierook die men produceert.

Men produceert wierook om te branden maar ook niet-brandbare wierook welke op een natuurlijke en niet-verhitte manier geur afgeeft. Tenslotte is er ook nog wierook die je wel dient te verhitten.

Met uiterste concentratie en zorg werden deze producten gemaakt. Eén van de arbeiders beschreef het zelfs als een vorm van meditatie wanneer hij zijn ambacht beoefent. Ook het proces bij het creëren van nieuwe soorten wierook is een zeer verfijnd gebeuren. Men probeert de atmosfeer en energie van een plaats of moment terug te brengen via de wierook. De naam van de wierook is hier vaak een verwijzing naar toe. Het gebruik van wierook werd in Japan geïntroduceerd via het Boeddhisme. Maar al snel werd dit ook gebruikt in het dagelijkse leven. Vooral bij de samuraiklasse in de Edo periode was dit populair omdat het voor hen even een pauze was in vaak woelige tijden waar men ten volle kon genieten van deze zeer verfijnde geuren. Vandaar is ook Koh Do of de weg van wierook ontstaan. Het was een wierook ceremonie waarbij men, vaak zeer dure en verfijnde wierook, met elkaar deelde.